Αντωνιάδης, Αντώνιος

(Πειραιάς 1836 – Αθήνα 1905).Εκπαιδευτικός, ποιητής, δραματουργός και ιστορικός συγγραφέας. Καταγόταν από την Κρήτη. Σπούδασε στη φιλοσοφική σχολή του Πανεπιστημίου Αθηνών, στην οποία ανακηρύχτηκε διδάκτορας. Διορίστηκε καθηγητής γυμνασίου στην Πάτρα, αλλά παύθηκε από τη θέση του για τις αντιοθωνικές του πεποιθήσεις. Τον κάλεσαν τότε στα Χανιά και τον διόρισαν γυμνασιάρχη και διευθυντή των τοπικών σχολείων. Στην Κρήτη έγραψε το πρώτο του έργο, το δράμα Φίλιππος ο Μακεδών, που βραβεύτηκε στον Βουτσιναίο διαγωνισμό (1856). Ακολούθησε το έπος Κρητηίς,έργο μεγαλόστομο με ρομαντικές υπερβολές. Το 1866 ξαναγύρισε στον Πειραιά, όπου διορίστηκε γυμνασιάρχης. Έγραψε τότε τα έργα Κατσαντώνης, Μεσολογγιάς και Η μάνα του γιανίτσαρου,που στην εποχή του, αν και γραμμένα στην καθαρεύουσα, διαβάστηκαν με πάθος. Πολυγραφότατος καθώς ήταν, έγραψε και άλλα κείμενα, όπως Παυσανίας ο Λακεδαιμόνιος (1876, τραγωδία), Χαϊδεμένη (1880, κωμωδία), Κλεφτοπούλα (1882, τραγωδία), Πεθερά (1882, κωμωδία), Ψαράς υπάλληλος (1885, κωμωδία), Σκεντέρμπεης (1889, δράμα), Ξιπασμένη (1894, κωμωδία), Ιωάννης Μαυρομιχάλης (1896, τραγωδία) κ.ά. Ίδρυσε επίσης τον Εθνικό Δραματικό Σύλλογο, με σκοπό τη θεατρική παρουσίαση αρχαίων και νεότερων έργων με ιστορική υπόθεση και έγραψε πολλά σχολικά βιβλία.